تلخ و شیرین
بادامیم
روزگار میجود، یا تف میکند یا قورت میدهد. بادامیم.
شعر سپید
عاقبت نویسنده خواهم شد
و خواهم نوشت
داستان شعری سپید را که پر از آرایه بود، با من قدم میزد و دلم برایش تنگ میشد
شعبده
دیشب یک کتاب نوشتم
صبح خانهام آتش گرفت
-همین یک خط در خاطرم مانده-
«چشمهایش شعبده میدانست، آنقدر که مرا چون خرگوش، از کلاه سیاه روزمرّگیام درآورد.»
پچپچ نور
صدای پچپچ نور در تاریکی میآید
و سایهای باریک بر دیوار خواهد افتاد
تاریک شو
باریک شو
نزدیک شو ...
اشتراک در:
نظرات (Atom)